Eisen voor ondernemerschap
/Tandartsmedewerkers die als ondernemer willen worden aangemerkt kunnen aan gebruik van de modelovereenkomst volgens de Belastingdienst niet ontlenen dat zij als ondernemer worden aangemerkt voor de inkomstenbelasting. De Belastingdienst beoordeelt achteraf of iemand een ondernemer is.
Eisen voor ondernemerschap
Wanneer je als tandartsmedewerker precies ondernemer bent, is niet eenvoudig vast te stellen. Uit artikel 3.5 van de Wet IB 2001 volgt dat onder onderneming mede moet worden verstaan het zelfstandig uitgeoefende beroep. Daarvan is sprake als de tandartsmedewerker de werkzaamheden zelfstandig en voor eigen rekening verricht en daarbij ondernemersrisico loopt (vgl. HR 16 september 1992, nr. 27 830, BNB 1992/370 en HR 29 mei 2009, nr. 07/10538, ECLI:NL:HR:2009:BH0499, BNB 2009/219), waarbij aan de tandartsmedewerker opdrachten worden verstrekt met het oog op zijn persoonlijke bekwaamheid.
Voor een zelfstandig uitgeoefend beroep is vereist dat de tandartsmedewerker (i) voldoende zelfstandigheid bezit ten opzichte van zijn/haar opdrachtgever, (ii) niet slechts incidenteel opdrachten aanvaardt maar duurzaam streeft naar continuïteit door het verkrijgen van verschillende opdrachten en (iii) ondernemersrisico loopt (vgl. HR 20 december 2000, nr. 35941, ECLI:NL:HR:2000:AA9094). De voornoemde vereisten dienen in onderlinge samenhang te worden bezien (vgl. HR 11 juli 2003, nr. 37619, ECLI:NL:HR:2003:AH9774).
Voor het antwoord op de vraag of de tandartsmedewerker ondernemersrisico loopt is van belang of de tandartsmedewerker voor de verwerving van opbrengsten afhankelijk is van het zelfstandig aantrekken en behouden van klanten. Voorts is van belang of in het kader van de beroepsuitoefening risico's van enige betekenis worden gelopen ter zake van investeringen in bedrijfsmiddelen of ter zake van debiteuren (vgl. HR 16 september 1992, nr. 27 830, BNB 1992/370 alsmede ECLI:NL:GHDHA:2018:1184). Een zelfstandig beroep kan ook worden uitgeoefend zonder wezenlijke investering in immateriële of materiële activa (HR 16 september 1992, nr. 27 830, BNB 1992/370 alsmede ECLI:NL:GHDHA:2018:1184). Voor het antwoord op de vraag of een tandartsmedewerker ondernemersrisico heeft gelopen, is slechts van belang of het debiteurenrisico voor zijn rekening was, niet of het risico zich daadwerkelijk heeft gemanifesteerd (HR 16 september 1992, nr. 27 830, BNB 1992/370 alsmede ECLI:NL:GHDHA:2018:1184).
Samenvattend
Of sprake is van een ondernemer in de zin van de Wet IB 2001 is afhankelijk van verschillende omstandigheden die in onderlinge samenhang moeten worden bezien. Globaal is sprake van ondernemerschap als de tandartsmedewerker:
zijn/haar werkzaamheden zelfstandig en voor eigen rekening verricht, waarbij de aan hem/haar te verstrekken opdrachten worden verstrekt met het oog op de persoonlijke bekwaamheid van de medewerker;
streeft naar meerdere opdrachtgevers door op een binnen de branche gebruikelijke wijze contacten te onderhouden met potentiële opdrachtgevers;
niet structureel voor meer dan 70% van zijn/haar omzet afhankelijk is van één opdrachtgever;
een wezenlijk ondernemersrisico loopt bestaande uit een debiteurenrisico voor de door zijn/haar aan de opdrachtgever verzonden facturen alsmede een debiteurenrisico voor door de opdrachtgever niet geinde facturen, aanspraken voor garanties, tekortkomingen (kosteloos herstel en schadevergoedingsplicht) etc..
volkomen zelfstandig ten opzichte van zijn/haar opdrachtgevers is en zich vrijelijk kan laten vervangen door een collega tandarts.
investeert in bedrijfsmiddelen en risico’s loopt als deze teniet zouden gaan;
