Op naar Makassar!
/
Dinsdag 12 april vertrokken Arian, David, Eveline en Joanna vanaf Schiphol om drie maanden weg te blijven, in Makassar Sulawesi, als afsluitende stage van de studie Tandheelkunde. Op deze blog zullen we bijhouden hoe het er daar allemaal aan toe gaat, wat we allemaal leren en natuurlijk hoeveel plezier we zullen hebben!
Op naar Makassar!
Na een korte overstap op het vliegveld van Singapore, kwamen we op woensdagochtend om 1130u aan in Makassar. Daar aangekomen werden we gelijk hartelijk ontvangen door Hasan en de chauffeur van dokter Ruslin. Op het vliegveld trokken we veel belangstelling en werd er hier een daar een praatje gemaakt, maar vooral veel lachende mensen die de buitenlanders bewonderden.
Zodra we in de auto stapten, begrepen we dat we niet even gingen uitrusten van de lange vlucht. We werden gelijk naar de universiteit gebracht. Daar werden we warm ontvangen door dokter Ruslin, en ontmoetten we Teiza (tandarts, met de ambitie tot promoveren in Nederland). Na een uitgebreide rondleiding in de universiteit, stapten we weer de auto in om naar de faculteit Tandheelkunde te gaan. De decaan had daar lunch voor ons klaar staan, onze eerste echte Indonesische maaltijd! Hierna kregen we nog een interessante rondleiding door het gebouw, waarna we in de auto stapten om naar onze slaapplek te gaan.
Alles was ongeveer 15 minuten van elkaar rijden, zo ook onze dorms van de universiteit. Het was intussen 16.00u ’s middags. Na ons even te hebben opgefrist en wat spullen te hebben uitgepakt, was het een uitdaging om de klamboes op te hangen. We zitten niet in een gebied met malaria, maar Dengue is wel aanwezig. Ons doel is om niet geprikt te worden! Eveline heeft met een schroefje een gat in het plafond geboord (met de hand!) en David heeft met drie klerenhangers de klamboe daaraan weten op te hangen. Erg ingenieus!
Stipt om 18.00u werden we opgehaald door de chauffeur, om een kijkje te nemen in de privé kliniek van dokter Ruslin. Een super mooie praktijk met bijna alle faciliteiten die je maar kan bedenken. OPT, RSP, implantologie, orthodontie, parodontologie, er is kennis en apparatuur voor ze allemaal! Na de drie verdiepingen te hebben bewonderd was het tijd voor patiënten behandelingen. Hoewel we niet in klinische kleding naar de kliniek waren gekomen, vond dokter Ruslin het geen probleem als we bij de behandelingen bleven. De patiënten gaven ook toestemming, we mochten zelfs filmen en assisteren!
Om 22.00u was het tijd om te gaan, en nam dokter Ruslin ons mee naar een lokaal restaurant om daar Seafood te eten. Hij bestelde zoveel eten dat we van tafel moesten verplaatsen… We kregen het grootste gedeelte met moeite op, het was allemaal super lekker, maar veel te veel! Rond 23.00u gingen we op weg naar huis, om eindelijk ons bed op te zoeken na ongeveer 30 uur voor het laatst in bed te hebben gelegen. Slaap lekker!
Acclimatisatie dagen
Inmiddels zijn we al drie dagen in Makassar. Omdat dokter Ruslin voor een paar dagen naar Surabaya moest, hebben we tijd gehad om de stad te verkennen. We zijn de eerste dag heel rustig begonnen, en Teiza heeft ons meegenomen naar het lokale winkelcentrum die 5 minuten lopen is van onze dorms. Daar zit een grote supermarkt, verschillende restaurantjes en heel veel winkels waar er kleding te koop is. Het is binnen lekker verkoeld met airco, dus geen straf om in rond te lopen. Je ziet veel Indonesische mensen uitrusten en samenkomen in de winkelcentra, het is echt zien en gezien worden!
We zijn ook naar Fort Rotterdam geweest, de plek waar Nederlanders in de 17e eeuw handel dreven in onder andere kaneel. Daar aangekomen naar het museum geweest, en met veel van de lokale bevolking op de foto. Vooral Arian en Eveline waren grote attractiepleisters, en werden continu gevraagd op de foto te gaan. Dit deden ze maar al te graag! David kan gelukkig vloeiend Indonesisch, waardoor alle tripjes zelfs veel makkelijker werden gemaakt. Super fijn!
De boulevard hebben we ook bezocht, bekend met het enorme logo van rode letters tegen een helder blauwe lucht: City of Makassar. Er bleken wel drie logo’s te staan in verschillende kleuren. Het was heel leuk om te zien, maar het was ook ontzettend warm. De vrouwen hebben daar over het algemeen lange broeken/jurken aan, dus Eveline en Joanna hebben zich daar aan aangepast. Het feit dat Nederlanders 35-40C niet gewend zijn, maakte deze opgave wel een stuk lastiger!
